Wojsko i Uzbrojenie

4 października 1918 r. gen. Józef Haller objął dowództwo nad Armią Polską we Francji. Był pierwszym polskim dowódcą tej formacji, nazywanej „Błękitną Armią” (ze względu na kolor munduru), funkcjonującą na emigracji w czasie I wojny światowej.

Pomnik Małego Powstańca na warszawskiej Starówce to nie tylko symbol pamięci o najmłodszych uczestnikach powstania warszawskiego, ale także niezwykła historia samej rzeźby, jej autora i harcerzy, którzy doprowadzili do jej powstania.

Polska była skazana na konfrontację z III Rzeszą i Związkiem Sowieckim – wynikało to z polityki mocarstw i układu sił w Europie. Mogła ten moment jedynie nieznacznie przyspieszyć lub opóźnić. W żadnym wariancie nie mogła jednak uniknąć tragedii.

Dnia 22 czerwca 1792 r. król Stanisław August Poniatowski ustanowił nowe odznaczenie – order wojenny Virtuti Militari. Order może być przyznany wyłącznie za zasługi wojenne w czasie trwania wojny, lub najpóźniej pięć lat po jej zakończeniu.

Żelazna kurtyna, która odgradzała świat Zachodu i Wschodu po II wojnie światowej, była przybraną córką porozumienia Stalina z Hitlerem z sierpnia 1939 r.

29 września 1610 r. oddziały Rzeczpospolitej pod wodzą hetmana Stanisława Żółkiewskiego wkroczyły do Moskwy. Do 9 października polsko-litewska załoga obsadziła Kreml. Jak do tego doszło i dlaczego Rosja nie została ostatecznie podbita?

Dnia 4 czerwca 1917 r. powołano do życia Armię Polską we Francji. W 1960 r., także 4 czerwca, zmarł jej dowódca gen. Józef Haller. Historia tej formacji pokazuje, jak ważna dla Polski jest łączność z Polonią i Polakami przebywającymi na emigracji. Bez nich odzyskanie niepodległości po I wojnie światowej oraz jej obronienie w latach 1919-1921, byłoby niemożliwe.

Kiedy w Polsce, w najważniejszej dla Polski instytucji ustawodawczej — w polskim Sejmie — odbywa się kolejna odsłona wojny polsko-polskiej i prywatne urazy polityków dominują debatę o polskiej podmiotowości i bezpieczeństwie, po cichu, bez zbytniego rozgłosu odbywa się wycofywanie wojsk amerykańskich z terenów Polski.

Cichociemni byli elitą Polskich Sił Zbrojnych przeznaczoną do zadań specjalnych. Należeli do najlepiej wyszkolonych żołnierzy w szeregach aliantów podczas II wojny światowej.

Tragizm Polski, a w tym akowskiego pokolenia, polegał na tym, że Rzeczpospolita napadnięta przez związane układem dwie totalitarne potęgi – Niemcy i Związek Sowiecki – po zakończeniu II wojny światowej nie odzyskała niepodległości.

Pod jarzmem brutalnej okupacji Polacy zdołali stworzyć Armię Krajową – świetnie zorganizowaną siłę zbrojną, która przysłużyła się całemu wolnemu światu.