Historia

Historia diaspory polskiej i jej integralnego związku z Polską sięga XIX wieku. Zaczęło się od emigracji Polaków z podzielonej ojczyzny po stłumieniu Powstania Listopadowego w 1831 r.

Podczas moich poszukiwań spotkałem się z różnymi materiałami, a po zapoznaniu się z nimi, nie mogłem uwierzyć, że można tak bezuczuciowo, zimno, na zasadach ekonomicznych, planować unicestwienie innego narodu.

W swojej pracy zawodowej na kanale szóstym telewizji Milwaukee spotkałem wiele osób polskiego pochodzenia, którzy byli zainteresowani stworzeniem filmu dokumentalnego pokazującego umiłowanie wolności i braterstwo broni Polaków i Amerykanów.

Celem najazdu sowieckiego z 17 września 1939 r. było nie tylko opanowanie konkretnego terenu, ale także trwała eliminacja warstwy przywódczej podbitego obszaru. Starostowie i byli starostowie, podobnie jak i inne grupy zawodowe reprezentujące państwo polskie czy też stanowiące lokalne elity, „z klucza” znaleźli się w stanie bezpośredniego zagrożenia.

Jasnym jest, że Niemcy uznają swoją odpowiedzialność za wybuch II wojny światowej i za zniszczenia, których dokonały, i jasnym jest, że żadne poważne reparacje Polsce w związku z tą agresją wypłacone nie zostały. To fakty, a »o faktach nie ma co dyskutować«.

Z edukacją bezpośrednio i pośrednio związani jesteśmy wszyscy. Jesteśmy nauczycielami, uczniami, rodzicami uczniów, odbiorcami i dawcami tego, co jako uczniowie zdobyliśmy w czasie edukacji szkolnej.

Mija 80 lat od apogeum akcji rabunkowej polskich dzieci przez organizacje hitlerowskie. Trzeba przypominać tamte tragiczne chwile i heroiczną działalność mecenasa Hrabara. Tamtych krzywd nie wyrównają żadne reparacje, ran nie uleczy nawet czas, ale trzeba zapobiegać temu, aby tamta historia się nie powtarzała.

Prawo w okupowanej przez Niemców Polsce nakazywało wydać każdego Żyda w ręce niemieckich władz. Łamanie tego prawa oznaczało wyrok śmierci na całą rodzinę.

Polsko-niemieckie pojednanie utknęło w miejscu i nie jest to wina strony polskiej. Przez lata strona niemiecka nie podejmowała żadnych działań w sprawie upamiętnienia polskich ofiar III Rzeszy.

„Operacja polska” NKWD z lat 1937–1938 była ludobójstwem, w wyniku którego śmierć poniosło co najmniej 111 091 niewinnych osób. To wydarzenie nie mniej ważne i nie mniej godne upamiętniania niż zbrodnia katyńska czy rzeź wołyńska.

Polakom nie trzeba przypominać kim był Jan Nowak Jeziorański, więc skupię się raczej na tym, co powiedział ten Wielki Polak w tym artykule. Jeziorański cały swój artykuł poświęca nieznanej w Polsce książce prof. Donalda Pienkosia pt. „For Your Freedom Through Ours: Polish American Efforts on Poland's Behalf, 1863-1991” (Za Waszą Wolność Przez Naszą: Wysiłki Amerykańskich Polaków na rzecz Polski)